Καλή Ανάσταση!
Πολλά δε θέλει ο άνθρωπος
να ‘ν’ ήμερος, να ‘ναι άκακος
λίγο φαΐ, λίγο κρασί
Χριστούγεννα κι Ανάσταση.
Οδυσσέας Ελύτης
Γέννηση… Ζωή. Ανάσταση… αναγέννηση… Ζωή.
Όπως ο σπόρος που φυτρώνει στο εύφορο χώμα. Όπως το σταφύλι που γίνεται γλυκόπιοτος οίνος. Αργά – αργά. Σιωπηλά. Κατανυκτικά. Όπως… ο οίνος που δίνει ζωή στο πνεύμα!
Ανάσταση είναι… μια ακόμα Άνοιξη. Ζωή είναι… απλά πράγματα: Το φιλί της μάνας. Η φωνή του πατέρα. Τα παιδιά που παίζουν. Ο έρωτας. Το ταξίδι. Το τραγούδι της τάβλας. Είναι κόκκινη φωτιά στο ποτήρι.
Σε χιλιάδες μετρώνται τα κείμενα -από τα αρχαία χρόνια- που ταυτίζουν τον οίνο με τη ζωή. Είναι συνυφασμένο το γέννημα της αμπέλου με την καθημερινότητα του ανθρώπου, τον πολιτισμό, και το τελετουργικό των θρησκειών ως σκαλοπάτι προς την ψυχική ανάταση.
Οι Έλληνες αγάπησαν τον Διόνυσο και το κρασί, εκτιμώντας το γεγονός ότι τους βοηθούσε ανάλογα με την περίσταση να ξεχνούν τα βάσανα της ζωής, να έρχονται σε έκσταση ή να δημιουργούν ευχάριστη ατμόσφαιρα και κέφι στην συντροφιά.
Το εκτιμούσαν λαός και άρχοντες, καθώς και οι φιλόσοφοι όλων -σχεδόν- των ρευμάτων, από τους Προσωκρατικούς και τους Ιδεαλιστές (Πλάτων, Σωκράτης κ.ο.κ.) μέχρι τους Επικούριους, ενώ και οι ποιητές δεν παρέλειψαν να το υμνήσουν με περίτεχνα λόγια.
Μια ακόμα Άνοιξη. Πολυπόθητη. Ακριβή. Ελπίδα μετά τη δύση του χειμώνα. Ξαναδυνάμωμα. Νέοι βλαστοί. Αγεράκι – κουβαλητής ευωδιών. Ήλιος ζωοδότης. Βήματα στο κατώφλι και λευκό στρωμένο τραπεζομάντιλο. Αντάμωμα συγγενών.
Οίνος – αίμα. Θυσία. Λύτρωση. Η συντριβή της ρόγας που γίνεται νέκταρ. Κι έπειτα… Τα βήματα του χορευτή που με έναν ζεϊμπέκικο μοιάζει να θέλει να μπει στη γη, και να πετάξει στον ουρανό με έναν τσάμικο.
Πρώτα να ψάξουμε μέσα μας καλά και έπειτα ας δώσουμε τόπο στην γιορτή. Να ξέρουμε τι θέλουμε. Που πάμε. Να αντισταθούμε στις αλυσίδες του μαρτυρίου που μας ετοιμάζουν. Να πούμε όχι στον θάνατο που θέλουν να σπείρουν στη γη μας. Γιατί μετά από αυτόν Ανάσταση δεν υπάρχει.
Η κοινότητα του Ηλέσιον πέτυχε και παράγει αγνό οίνο χωρίς φάρμακα και πρόσθετα συντηρητικά. Κάνει μάλιστα αγώνα για να αποδείξει ό,τι επί χιλιάδες χρόνια θεωρείτο αυτονόητο.
Επιλέγοντας για το τραπέζι της Λαμπρής τους οίνους και τα κρασιά του Ηλέσιον… στέλνουμε σαφή μηνύματα σε όσους επιμένουν να κατασκευάζουν την τροφή μας στα εργαστήρια τρελών επιστημόνων.
…Και θα επιμείνουμε μέχρι να τους βάλουμε λουκέτο !
Θαυμάσιο δώρο για τους φίλους σας και τη φύση αποτελούν οι συνδυασμοί Άκρατων οίνων με το Ειδύλλι και το Σταφυλόμελο, που δημιουργούν Κεκραμένο οίνο κλιμακούμενης έντασης και γλυκύτητας.
Απο τον Οργ. Ηλέσιον με αγάπη!
